woensdag, september 07, 2011
maandag, september 05, 2011
Een nieuw begin
(klik voor groter)
Het is september en dat betekent dat we een nieuw seizoen zijn ingegaan; en met dat seizoen is er een belangrijke verandering: we hebben een nieuwe studio! ...en je komt er een stuk fitter aan want het is één trap minder.Het was even kantje-boord of we het zouden halen maar uiteindelijk zijn we net op tijd over; alleen doet de bel het nog niet maar dat ben je wel gewend...
Zonder de hulp en inzet van een groot aantal leerlingen was dit niet mogelijk geweest dus vanaf deze plek: iedereen hartelijk bedankt! We zullen binnenkort een workshopje draaien voor iedereen die geholpen heeft, bij wijze van 'dankjewel'.
Tot snel in de nieuwe ruimte!
vrijdag, augustus 12, 2011
Vakantie
Zoals elk jaar is de School van de Kraanvogel gesloten gedurende de volledige maand augustus; ik zie jullie graag weer zodra de maand 'september' heet!
woensdag, juni 29, 2011
Vooraankondiging workshop 'het verhaal van de 108-vorm'
* deze workshop is voorbehouden aan leerlingen van de School van de Kraanvogel en genodigden
Voor de leerlingen van de School van de Kraanvogel die tevens de 108-vorm Yang-stijl Tai Chi bij ons hebben geleerd (of aan het leren zijn) komt er omstreeks eind juli een twee middagen durende workshop over de toepassingen van de 108-vorm Yang-stijl Tai Chi. Het is de bedoeling dat die twee middagen in één weekend plaatsvinden zodat de informatie vers blijft en goed aan elkaar gekoppeld kan worden.
We gaan in deze workshop de volgende twee onderwerpen bestuderen:
1. hoe onderzoek je de oude vormen?
- aan de hand van de 108-vorm gaan we de onderzoeksmethode leren die je helpt elke vorm die je geleerd hebt of nog gaat leren te analyseren. Zoals je weet werkt deze methode alleen bij de oude vormen. We hebben het in de lessen al over deze methode gehad (de A-B-C methode) maar nu ga je er echt in getraind worden.
2. hoe werkt dat in de 108-vorm Yang-stijl Tai Chi?
- we gaan in een workshop van vier uur het eerste deel van de 108-vorm leren als tweepersoons-schijngevecht.
Hoewel deze methode interessant is voor beoefenaren van alle stijlen waarin vormen worden geoefend is deze workshop uitsluitend ingericht voor onze eigen leerlingen. Elke school doet de vorm, en de vormgevingen, weer nit iets anders en in deze workshop wil ik gewoon even door kunnen stomen.
Wat onze eigen leerlingen betreft: het moge vanzelf spreken dat je de 108-vorm reeds moet beheersen. Bij twijfel kun je even met mij overleggen.
Het kan heel goed zonder maar het helpt als je voor deze workshop mijn laatste boek hebt gelezen.
FAQ:
- Ja, het is mogelijk om alleen aan één van de twee middagen mee te doen. De kosten komen dan op 2/3e van het totaalbedrag.
- Ja, er komt begeleidend fotomateriaal zodat je het geleerde niet meteen weer vergeet.
- Nee, je kunt het boek niet bij mij kopen. Maar hier wel.
- Ja, je kunt suggesties doen betreffende de datum; je staat wel sterker als je die suggestie eerst met meerdere personen hebt overlegd en onder voorbehoud afgesproken.
- Ja, als leerling van de School van de Kraanvogel die niet deze vorm heeft geleerd is het toch mogelijk om als 'toehoorder' aanwezig te zijn. Je zit dan langs de kant en kunt aantekeningen maken. De kosten hiervoor zijn 1/3e van het totaalbedrag.
- Ja, het is toegestaan om opnames te maken, maar alleen als je ze toegankelijk maakt voor alle anderen (door ze op DVD te branden en uit te reiken aan de overige deelenemers of je opnames op Youtube te zetten voor mijn part).
- Nee, het is niet toegestaan dat die opnames door een 'buitenstaander' worden gemaakt: jij wil ze, jij maakt ze.
- ...en voor overige vragen: stel ze bij voorkeur tijdens een les zodat iedereen er meteen kennis van neemt maar je weet: antwoord krijg je altijd.
We gaan in deze workshop de volgende twee onderwerpen bestuderen:
1. hoe onderzoek je de oude vormen?
- aan de hand van de 108-vorm gaan we de onderzoeksmethode leren die je helpt elke vorm die je geleerd hebt of nog gaat leren te analyseren. Zoals je weet werkt deze methode alleen bij de oude vormen. We hebben het in de lessen al over deze methode gehad (de A-B-C methode) maar nu ga je er echt in getraind worden.
2. hoe werkt dat in de 108-vorm Yang-stijl Tai Chi?
- we gaan in een workshop van vier uur het eerste deel van de 108-vorm leren als tweepersoons-schijngevecht.
Hoewel deze methode interessant is voor beoefenaren van alle stijlen waarin vormen worden geoefend is deze workshop uitsluitend ingericht voor onze eigen leerlingen. Elke school doet de vorm, en de vormgevingen, weer nit iets anders en in deze workshop wil ik gewoon even door kunnen stomen.
Wat onze eigen leerlingen betreft: het moge vanzelf spreken dat je de 108-vorm reeds moet beheersen. Bij twijfel kun je even met mij overleggen.
Het kan heel goed zonder maar het helpt als je voor deze workshop mijn laatste boek hebt gelezen.
FAQ:
- Ja, het is mogelijk om alleen aan één van de twee middagen mee te doen. De kosten komen dan op 2/3e van het totaalbedrag.
- Ja, er komt begeleidend fotomateriaal zodat je het geleerde niet meteen weer vergeet.
- Nee, je kunt het boek niet bij mij kopen. Maar hier wel.
- Ja, je kunt suggesties doen betreffende de datum; je staat wel sterker als je die suggestie eerst met meerdere personen hebt overlegd en onder voorbehoud afgesproken.
- Ja, als leerling van de School van de Kraanvogel die niet deze vorm heeft geleerd is het toch mogelijk om als 'toehoorder' aanwezig te zijn. Je zit dan langs de kant en kunt aantekeningen maken. De kosten hiervoor zijn 1/3e van het totaalbedrag.
- Ja, het is toegestaan om opnames te maken, maar alleen als je ze toegankelijk maakt voor alle anderen (door ze op DVD te branden en uit te reiken aan de overige deelenemers of je opnames op Youtube te zetten voor mijn part).
- Nee, het is niet toegestaan dat die opnames door een 'buitenstaander' worden gemaakt: jij wil ze, jij maakt ze.
- ...en voor overige vragen: stel ze bij voorkeur tijdens een les zodat iedereen er meteen kennis van neemt maar je weet: antwoord krijg je altijd.
dinsdag, juni 28, 2011
Het oog van de naald
Een kort berichtje maar een Grote Boodschap: Mahinda is geslaagd voor zowel zijn acupunctuur- als zijn tuina-diploma. Héél knap, gefeliciteerd!
...en zelf heb ik ook mijn acupunctuurbrevet mogen halen, dus nou kan ik je eerst stukmaken en daarna weer in elkaar zetten :-)
...en zelf heb ik ook mijn acupunctuurbrevet mogen halen, dus nou kan ik je eerst stukmaken en daarna weer in elkaar zetten :-)
vrijdag, juni 24, 2011
Closing the gap
De Tai Chi en Tit Khun zoals wij die beoefenen zijn 'dichtbij-stijlen': hoewel technieken ook op de twee andere afstanden worden gebruikt hanteert elk van deze twee stijlen een voorkeursafstand. Bij Tit Khun is dat de 'eerste deur' (schouder tegen lichaam), en bij 'onze' Tai Chi is het de 'tweede deur' (halve armlengte).
Hoewel er veel op en met die voorkeursafstanden geoefend wordt blijft het een groot probleem voor veel leerlingen hoe je om moet gaan met een 'schoppen en slaan'-tegenstander: hoe kom je met je dichtbij-stijl, euh, 'dichtbij'?
Weliswaar geef ik daar uitleg over maar we oefenen het nooit specifiek, en daar zijn twee redenen voor.
De tweede reden (de eerste is voor een ander verhaal) is hier de meest belangrijke: de korte afstand inzetten tegen een lange afstandsvechter is niet een kwestie van allemaal aparte probleempjes geoefend hebben maar van de moves er in hebben zitten, zowel fysiek als mentaal.
'Fysiek' wil zeggen dat je niet steeds allerlei deviaties gaat oefenen maar dat je gewoon steeds dezelfde basishandleing blijft herhalen; solo zowel als in je partnertraining. Alleen zó komt de flow van de handeling in je lichaam.
'Mentaal' betekent dat je blind vertrouwen hebt in je vaardigheid: niet nadenken over winnen of verliezen, maar geloven in je training.
Dat laatste, het mentale aspect van vertrouwen in en op wat je te leren krijgt, blijkt in deze tijd van haast en misleiding ('haast' want iedereen wil veel te snel denken dat-ie iets kan, en 'misleiding' want de doorsnee leerling baseert zijn vechtkunst-kennis op de acrobatiek uit films en de sportiviteit van de ring) het grootste probleem: door de haast om het geleerde te willen kunnen gebruiken wordt er niet genoeg tijd besteed om e.e.a. eerst te kunnen, er goed 'in' te hebben zitten; en door de misleiding door film- en sportgevecht-inzichten vergeten ze dat ze moeten vechten, niet mooie bewegingen maken en tikkertje spelen.
Daarom is het des te leuker als blijkt dat er wel degelijk over je woorden wordt nagedacht en je een dergelijk mailtje krijgt:
Maar toch, mooi filmpje. En dit is -em:
Met dank aan de leerling in kwestie voor de linktip.
Hoewel er veel op en met die voorkeursafstanden geoefend wordt blijft het een groot probleem voor veel leerlingen hoe je om moet gaan met een 'schoppen en slaan'-tegenstander: hoe kom je met je dichtbij-stijl, euh, 'dichtbij'?
Weliswaar geef ik daar uitleg over maar we oefenen het nooit specifiek, en daar zijn twee redenen voor.
De tweede reden (de eerste is voor een ander verhaal) is hier de meest belangrijke: de korte afstand inzetten tegen een lange afstandsvechter is niet een kwestie van allemaal aparte probleempjes geoefend hebben maar van de moves er in hebben zitten, zowel fysiek als mentaal.
'Fysiek' wil zeggen dat je niet steeds allerlei deviaties gaat oefenen maar dat je gewoon steeds dezelfde basishandleing blijft herhalen; solo zowel als in je partnertraining. Alleen zó komt de flow van de handeling in je lichaam.
'Mentaal' betekent dat je blind vertrouwen hebt in je vaardigheid: niet nadenken over winnen of verliezen, maar geloven in je training.
Dat laatste, het mentale aspect van vertrouwen in en op wat je te leren krijgt, blijkt in deze tijd van haast en misleiding ('haast' want iedereen wil veel te snel denken dat-ie iets kan, en 'misleiding' want de doorsnee leerling baseert zijn vechtkunst-kennis op de acrobatiek uit films en de sportiviteit van de ring) het grootste probleem: door de haast om het geleerde te willen kunnen gebruiken wordt er niet genoeg tijd besteed om e.e.a. eerst te kunnen, er goed 'in' te hebben zitten; en door de misleiding door film- en sportgevecht-inzichten vergeten ze dat ze moeten vechten, niet mooie bewegingen maken en tikkertje spelen.
Daarom is het des te leuker als blijkt dat er wel degelijk over je woorden wordt nagedacht en je een dergelijk mailtje krijgt:
"Hallo Roel,
Ik zit een filmpje te kijken over wing chun, en dit filmpje geeft precies aan waar het fout gaat, en over het overbruggen van de afstand waar jij het altijd over hebt. Het is wel mooi om te zien, omdat ik er veel in herken in waar jij steeds op wijst."
Feitelijk zegt die Wing Chun-leraar precies hetzelfde, vaak ook nog in precies dezelfde bewoordingen, wat ik ook steeds zeg. Alleen zou je bij ons niet horen over dat de elleboog gebogen blijft en dergelijke nadruk op losse delen, maar verwijzen wij meer naar totaalaspecten van de externe constructie en hoe je qi gebruikt om die constructie te handhaven. Sja, ieder zo zijn ding.Maar toch, mooi filmpje. En dit is -em:
Met dank aan de leerling in kwestie voor de linktip.
woensdag, juni 01, 2011
Happy Ending
Stel, je spreekt wat Chinees; je bent redelijk ingevoerd in de Chinese 'scene'; je weet wat af van Chinese massage en kunt die controleren op 'echtheid'.
...dan ga je toch gewoon zitten wáchten tot HIER een vacature voor komt?
...dan ga je toch gewoon zitten wáchten tot HIER een vacature voor komt?
Een theorie van Alles
Ten aanzien van stijlen komt het veel voor dat er inderdaad in technieken en stijlen wordt gedacht in plaats van in concepten: variaties van grijpen, slaan, trappen en werpen worden intensief en apart bestudeerd.
Volgens onze stroming is echter het enige echte verschil dat ertoe doet de gevechtsafstand: vecht de stijl op korte, middel- of lange afstand?
Als dat eenmaal bepaald is, is het vervolgens zaak om óp die voorkeursafstand te gaan werken met het enige gevechtsconcept dat er werkelijk toe doet: "het dantian moet voortdurend in beweging zijn". Uiteraard gaat het daarbij om het dantian van de ánder, dat onder ónze controle in beweging moet blijven. Het laat zich 'vertalen' naar het voortdurend in disbalans houden van de ander: door voortdurende druk uit te oefenen houd je zijn zwaartepunt net boven zijn voeten weg, en hij mag daar geen rustpunt in vinden.
Afhankelijk van je afstandsvoorkeur en -specialisatie oefen je vervolgens de bij jouw voorkeursafstand behulpzame en ondersteunende technieken. Alle technieken die hooguit wat frommelen op de plaats zonder de ander uit balans te houden kun je gerust verwerpen.
Met betrekking tot dit 'de druk erop houden' kom je drie conceptuele methodes tegen volgens welke je dit zou kunnen doen:
1. receptief
Het antwoord van 'onze' Tai Chi is receptiviteit: je blijft weliswaar voorwaartse druk genereren, maar dat doe je alleen daar waar je een doorgang (een 'gat') tegenkomt terwijl je binnen dezelfde handeling de volle ruimte geeft aan de tegendruk van de ander.
2. constructief
Het antwoord van de stromingen die het grote publiek als 'hard' of 'extern' bestempelt (maar die evengoed 'intern' kunnen zijn) zit in het opdrijven van de ander vanuit een voortdurend in stand gehouden lichaamsconstructie. En wanneer dan de tegendruk teveel mocht worden, dan stuiteren de beoefenaren van deze methode als vanzelf van de ander af om vervolgens opnieuw te beginnen met druk genereren vanuit een totaal andere invalshoek.
1. en 2. zijn dus verschillende manieren van omgang met de eigen lichaamsconstructie; bij 1. is er sprake van 'compressie - expansie' en bij 2. is er sprake van een voortdurend in stand gehouden constructie.
Als je deze twee combineert krijg je
3. circulair
Optimale lichaamsconstructie is altijd rond. Als je met deze ronde constructie een teveel aan tegendruk moet verwerken terwijl je niet kunt meeverplaatsen met de overdruk die je ondergaat (omdat je zelf ook aan het opdrijven bent), dan rol je als het ware vanzelf langs de ander af.
Deze methode zie je mooi terugkomen bij sommige scholen in Bagua.
Als je de bovenstaande dingen niet uitgelegd krijgt zul je oeverloos moeten oefenen in zus verdedigen tegen zo'n aanval; maar volgens ons idee is er niet veel meer dan er bovenop vliegen als het ware, en vervolgens de druk erop houden tot je hem kunt verslaan op de wijze die op dat moment en onder die omstandigheden maatschappelijk acceptabel is.
En zoals altijd geldt: het is makkelijk praten zodra je het over concepten hebt, want concepten zijn per definitie eenvoudig. Het vervolgens ook dóen, dáárin schuilt de moeilijkheid...
Volgens onze stroming is echter het enige echte verschil dat ertoe doet de gevechtsafstand: vecht de stijl op korte, middel- of lange afstand?
Als dat eenmaal bepaald is, is het vervolgens zaak om óp die voorkeursafstand te gaan werken met het enige gevechtsconcept dat er werkelijk toe doet: "het dantian moet voortdurend in beweging zijn". Uiteraard gaat het daarbij om het dantian van de ánder, dat onder ónze controle in beweging moet blijven. Het laat zich 'vertalen' naar het voortdurend in disbalans houden van de ander: door voortdurende druk uit te oefenen houd je zijn zwaartepunt net boven zijn voeten weg, en hij mag daar geen rustpunt in vinden.
Afhankelijk van je afstandsvoorkeur en -specialisatie oefen je vervolgens de bij jouw voorkeursafstand behulpzame en ondersteunende technieken. Alle technieken die hooguit wat frommelen op de plaats zonder de ander uit balans te houden kun je gerust verwerpen.
Met betrekking tot dit 'de druk erop houden' kom je drie conceptuele methodes tegen volgens welke je dit zou kunnen doen:
- receptief
- constructief
- circulair
1. receptief
Het antwoord van 'onze' Tai Chi is receptiviteit: je blijft weliswaar voorwaartse druk genereren, maar dat doe je alleen daar waar je een doorgang (een 'gat') tegenkomt terwijl je binnen dezelfde handeling de volle ruimte geeft aan de tegendruk van de ander.
2. constructief
Het antwoord van de stromingen die het grote publiek als 'hard' of 'extern' bestempelt (maar die evengoed 'intern' kunnen zijn) zit in het opdrijven van de ander vanuit een voortdurend in stand gehouden lichaamsconstructie. En wanneer dan de tegendruk teveel mocht worden, dan stuiteren de beoefenaren van deze methode als vanzelf van de ander af om vervolgens opnieuw te beginnen met druk genereren vanuit een totaal andere invalshoek.
1. en 2. zijn dus verschillende manieren van omgang met de eigen lichaamsconstructie; bij 1. is er sprake van 'compressie - expansie' en bij 2. is er sprake van een voortdurend in stand gehouden constructie.
Als je deze twee combineert krijg je
3. circulair
Optimale lichaamsconstructie is altijd rond. Als je met deze ronde constructie een teveel aan tegendruk moet verwerken terwijl je niet kunt meeverplaatsen met de overdruk die je ondergaat (omdat je zelf ook aan het opdrijven bent), dan rol je als het ware vanzelf langs de ander af.
Deze methode zie je mooi terugkomen bij sommige scholen in Bagua.
Als je de bovenstaande dingen niet uitgelegd krijgt zul je oeverloos moeten oefenen in zus verdedigen tegen zo'n aanval; maar volgens ons idee is er niet veel meer dan er bovenop vliegen als het ware, en vervolgens de druk erop houden tot je hem kunt verslaan op de wijze die op dat moment en onder die omstandigheden maatschappelijk acceptabel is.
En zoals altijd geldt: het is makkelijk praten zodra je het over concepten hebt, want concepten zijn per definitie eenvoudig. Het vervolgens ook dóen, dáárin schuilt de moeilijkheid...
donderdag, mei 19, 2011
Ademhalen: soms zit er een luchtje aan
Op het Griekse eiland waar ik op dit moment verblijf ontmoette ik een groep mensen die een soort van 'spirituele ontremmingscursus' deden. Veel onderling geknuffel tot op het obscene af, vooral luidruchtig aanwezig zijn, dat soort dingen: happy-happy joy-joy. Het spreekt vanzelf dat de cursusleider een gigantisch dure Mercedes rijdt.
Nu deden deze mensen binnen het kader van hun cursus ook qigong, of althans: iets waar zij van geloofden dat dat qigong was. Ze waren er erg blij mee en iedereen kwam elke ochtend blij en opgewekt uit deze sessies naar buiten.
Dat zette mij aan het denken: ik heb binnen de Chinese context en van Chinese meesters (de 'echte', niet de geldverdieners) namelijk nog nooit gehoord van emotionele effekten van qigong... tenzij het verkeerd gaat.
Binnen de Chinese context (en in heel grote lijnen geschetst) kun je stellen dat elke emotie, die zich apart aandient en opvalt, duidt op een energetische verstoring. Weliswaar kan de oorzaak ervan zich buiten ons lichaam bevinden (als we iemand in onze nabijheid verliezen zijn we van binnen verdrietig natuurlijk, ik noem maar een voorbeeld), maar die oorzaak wordt dan blijkbaar dermate heftig ervaren dat we er een verstoring in onze interne energetische circulatie door oplopen.
Naar buiten toe kan zo'n verstoring zich tonen als een emotionele uiting, maar hij kan ook 'naar binnen slaan' en het orgaan dat bij die emotie hoort aantasten. Te blij zijn bijvoorbeeld tast het Hart (met een hoofdletter omdat het om het energetische 'hart'-systeem gaat en niet om het fysieke orgaan) aan, grote angst slaat op je Nieren.
Als mensen een lijden ervaren (en op de één of andere manier doen we dat allemaal wel) voelen ze zich mogelijkerwijs verdrietig. Uiteraard kan er ook sprake zijn van woede en frustratie, of angst, of piekeren; maar die mensen vind je niet bij de soort 'zoek het geluk in jezelf'-cursisten, dus in dit artikeltje richt ik me alleen op de min of meer normale, mild-gelukkige en dus verdrietige mensen: wij zijn verdrietig omdat er altijd wel iets is dat we niet kunnen hebben.
Je kunt dan twee dingen doen. Eén is het wegnemen van het verlangen; correcte meditatie-qigong kan dat bereiken.
Twee is het bevechten van het verdriet; en dát zijn de mensen die blij uit zo'n oppervlakkige 'breath in, breath out qigong'-sessie weglopen.
Die blijheid is niet vreemd:
qigong is weliswaar 'oefening in/van/via qi' voor de Chinezen, maar voor veel Westerlingen reikt het begrip vaak niet verder dan 'ademhalingsoefeningen'. En ziedaar: ademhalingsoefeningen doe je met je longen (de fysieke longen), verdriet als emotie 'hoort bij' de Longen (het energetische systeem), DUS als je deze 'verdrietige' mensen goed laat ademhalen verdwijnt ook het verdriet. Net zo goed als één plus één twee is.
Mooi toch? Of...?
Voorop zij gesteld dat het verhelpen van lijden, in welke kwaliteit dan ook, een mooi iets is. Niks mis mee. Het is de methode waar ik problemen mee heb; want wat wil namelijk het geval:
de Longen (als energetische eenheid) hebben niet alleen te maken met het in- en uitademen van lucht en met de koppeling met 'verdriet'; er zijn nog meer verbanden. Funktionele bijvoorbeeld (de Longen doen de qi spreiden en dalen door het lichaam), en 'huisvesting': de Longen huisvesten de po, de aarde-gebonden spirituele drijfkracht binnen ons energetische systeem.
Deze po gaat specifiek, als 'ziel', over het vasthouden aan iets (substantieel zowel als overdrachtelijk), over het willen hebben. Zo begrijpen we misschien ook de koppeling tussen de Longen en de emotie 'verdriet' beter: immers, verdriet heb je omdat je beseft dat je iets niet hebt, dat iets je ontnomen is, of dat je aan iets of iemand niet langer kunt vasthouden. Allemaal kwaliteiten die onder controle van de po vallen.
Als je nu ademhalingsoefeningen gaat doen dan versterk je de energie van de Longen; en als de Longen sterker zijn is de po (alsof die een zelfstandige entiteit zou zijn) tevreden. Ergo: je bent niet meer verdrietig want de po houdt zich nu rustig.
Maar wat denk je dat er gebeurt als je de po niet meer kunstmatig voedt met je ademhalingsoefeningen? Wat gebeurt er als je een klein kind zijn meest favoriete speeltje afpakt dat-ie juist na lang zeuren heeft verworven? ...juist, die gaat nog vele malen hárder zeuren!
Nou ken ik de cursus van die mensen verder niet; er zullen vast nog vele andere aktiviteiten omheen zitten die de energetische dominantie van de po ondervangen.
Maar als qigong (in welke cursus dan ook) hèt geluk-makende element zou zijn kan ik je nu al voorspellen dat veel van deze mensen, eenmaal weer thuis in hun normale -qigongloze- routine, vele malen verdrietiger zullen worden dan ze tevoren waren... en verlangend uit gaan zien naar deel 2 van deze wonderbaarlijke cursus.
Uiteraard tegen meerprijs.
Nu deden deze mensen binnen het kader van hun cursus ook qigong, of althans: iets waar zij van geloofden dat dat qigong was. Ze waren er erg blij mee en iedereen kwam elke ochtend blij en opgewekt uit deze sessies naar buiten.
Dat zette mij aan het denken: ik heb binnen de Chinese context en van Chinese meesters (de 'echte', niet de geldverdieners) namelijk nog nooit gehoord van emotionele effekten van qigong... tenzij het verkeerd gaat.
Binnen de Chinese context (en in heel grote lijnen geschetst) kun je stellen dat elke emotie, die zich apart aandient en opvalt, duidt op een energetische verstoring. Weliswaar kan de oorzaak ervan zich buiten ons lichaam bevinden (als we iemand in onze nabijheid verliezen zijn we van binnen verdrietig natuurlijk, ik noem maar een voorbeeld), maar die oorzaak wordt dan blijkbaar dermate heftig ervaren dat we er een verstoring in onze interne energetische circulatie door oplopen.
Naar buiten toe kan zo'n verstoring zich tonen als een emotionele uiting, maar hij kan ook 'naar binnen slaan' en het orgaan dat bij die emotie hoort aantasten. Te blij zijn bijvoorbeeld tast het Hart (met een hoofdletter omdat het om het energetische 'hart'-systeem gaat en niet om het fysieke orgaan) aan, grote angst slaat op je Nieren.
Als mensen een lijden ervaren (en op de één of andere manier doen we dat allemaal wel) voelen ze zich mogelijkerwijs verdrietig. Uiteraard kan er ook sprake zijn van woede en frustratie, of angst, of piekeren; maar die mensen vind je niet bij de soort 'zoek het geluk in jezelf'-cursisten, dus in dit artikeltje richt ik me alleen op de min of meer normale, mild-gelukkige en dus verdrietige mensen: wij zijn verdrietig omdat er altijd wel iets is dat we niet kunnen hebben.
Je kunt dan twee dingen doen. Eén is het wegnemen van het verlangen; correcte meditatie-qigong kan dat bereiken.
Twee is het bevechten van het verdriet; en dát zijn de mensen die blij uit zo'n oppervlakkige 'breath in, breath out qigong'-sessie weglopen.
Die blijheid is niet vreemd:
qigong is weliswaar 'oefening in/van/via qi' voor de Chinezen, maar voor veel Westerlingen reikt het begrip vaak niet verder dan 'ademhalingsoefeningen'. En ziedaar: ademhalingsoefeningen doe je met je longen (de fysieke longen), verdriet als emotie 'hoort bij' de Longen (het energetische systeem), DUS als je deze 'verdrietige' mensen goed laat ademhalen verdwijnt ook het verdriet. Net zo goed als één plus één twee is.
Mooi toch? Of...?
Voorop zij gesteld dat het verhelpen van lijden, in welke kwaliteit dan ook, een mooi iets is. Niks mis mee. Het is de methode waar ik problemen mee heb; want wat wil namelijk het geval:
de Longen (als energetische eenheid) hebben niet alleen te maken met het in- en uitademen van lucht en met de koppeling met 'verdriet'; er zijn nog meer verbanden. Funktionele bijvoorbeeld (de Longen doen de qi spreiden en dalen door het lichaam), en 'huisvesting': de Longen huisvesten de po, de aarde-gebonden spirituele drijfkracht binnen ons energetische systeem.
Deze po gaat specifiek, als 'ziel', over het vasthouden aan iets (substantieel zowel als overdrachtelijk), over het willen hebben. Zo begrijpen we misschien ook de koppeling tussen de Longen en de emotie 'verdriet' beter: immers, verdriet heb je omdat je beseft dat je iets niet hebt, dat iets je ontnomen is, of dat je aan iets of iemand niet langer kunt vasthouden. Allemaal kwaliteiten die onder controle van de po vallen.
Als je nu ademhalingsoefeningen gaat doen dan versterk je de energie van de Longen; en als de Longen sterker zijn is de po (alsof die een zelfstandige entiteit zou zijn) tevreden. Ergo: je bent niet meer verdrietig want de po houdt zich nu rustig.
Maar wat denk je dat er gebeurt als je de po niet meer kunstmatig voedt met je ademhalingsoefeningen? Wat gebeurt er als je een klein kind zijn meest favoriete speeltje afpakt dat-ie juist na lang zeuren heeft verworven? ...juist, die gaat nog vele malen hárder zeuren!
Nou ken ik de cursus van die mensen verder niet; er zullen vast nog vele andere aktiviteiten omheen zitten die de energetische dominantie van de po ondervangen.
Maar als qigong (in welke cursus dan ook) hèt geluk-makende element zou zijn kan ik je nu al voorspellen dat veel van deze mensen, eenmaal weer thuis in hun normale -qigongloze- routine, vele malen verdrietiger zullen worden dan ze tevoren waren... en verlangend uit gaan zien naar deel 2 van deze wonderbaarlijke cursus.
Uiteraard tegen meerprijs.
dinsdag, april 26, 2011
Zeg 'ja' voor kruidengeneeskunst!
Ik ben niet zo van het lobbyen en petities ondertekenen en zo. Maar op alles is een uitzondering, zoals nu:
Tai Chi is een energetische kunst, en als energetische kunst is ze weer gerelateerd aan de Traditionele Chinese Geneeswijzen, afgekort als TCG (of 'TCM': Traditionele Chinese Medicijnen).
Zoals de meesten van jullie wellicht al weten is er op zeer korte termijn een richtlijn op komst van de Europese Unie die ervoor gaat zorgen dat alternatieve, natuurlijke medicijnen en kruidengeneeskunde niet meer voorhanden zullen zijn (dus ook niet voor dieren!). Dat betekent dat er alleen nog reguliere medicijnen te krijgen zullen zijn met alle chemische ingrediënten en toxische bijwerkingen van dien, en -minstens zo belangrijk in deze tijd van recessie- een vele malen hoger prijskaartje en dus duurdere ziektekostenverzekeringen. Hier wordt al jaren voor gelobbyd door de pharmaceutische miljardenindustrie. De EU echter wil nu het gebruik van phytotherapie, ayurveda en andere kruiden- en plantengeneeswijzen verbieden. Dat wil ze al op 30 april!!
De TCG maken veelvuldig gebruik van kruiden. Die kosten amper een rooie cent en werken heel goed; zo is bijvoorbeeld de SARS-epidemie uiteindelijk niet gestopt door die dure pharmaceutische industrie... maar door Chinese kruidendeskundigen.
Je kunt daartegen protesteren; HIER wordt duidelijk uitgelegd wat er aan de hand is, hoe ongelooflijk urgent dit is (30 april as.!) en kun je de petitie tekenen.
Het is goed voor je gezondheid èn goed voor je portemonnee. Doen dus!
Tai Chi is een energetische kunst, en als energetische kunst is ze weer gerelateerd aan de Traditionele Chinese Geneeswijzen, afgekort als TCG (of 'TCM': Traditionele Chinese Medicijnen).
Zoals de meesten van jullie wellicht al weten is er op zeer korte termijn een richtlijn op komst van de Europese Unie die ervoor gaat zorgen dat alternatieve, natuurlijke medicijnen en kruidengeneeskunde niet meer voorhanden zullen zijn (dus ook niet voor dieren!). Dat betekent dat er alleen nog reguliere medicijnen te krijgen zullen zijn met alle chemische ingrediënten en toxische bijwerkingen van dien, en -minstens zo belangrijk in deze tijd van recessie- een vele malen hoger prijskaartje en dus duurdere ziektekostenverzekeringen. Hier wordt al jaren voor gelobbyd door de pharmaceutische miljardenindustrie. De EU echter wil nu het gebruik van phytotherapie, ayurveda en andere kruiden- en plantengeneeswijzen verbieden. Dat wil ze al op 30 april!!
De TCG maken veelvuldig gebruik van kruiden. Die kosten amper een rooie cent en werken heel goed; zo is bijvoorbeeld de SARS-epidemie uiteindelijk niet gestopt door die dure pharmaceutische industrie... maar door Chinese kruidendeskundigen.
Je kunt daartegen protesteren; HIER wordt duidelijk uitgelegd wat er aan de hand is, hoe ongelooflijk urgent dit is (30 april as.!) en kun je de petitie tekenen.
Het is goed voor je gezondheid èn goed voor je portemonnee. Doen dus!
donderdag, april 21, 2011
"De 108-vorm Yang-stijl Tai Chi - over teksten en toepassingen"
Aankondigingen via onze speciale nieuwsbrief (ontving je onze nieuwsbrief nog niet? KLIK) en ook een extra tab op deze website volgen nog, maar voorlopig: klik pic!
Update 26-04: de extra tab is klaar.
dinsdag, april 19, 2011
Paasvakantie
In verband met de Paasvakantie zijn er geen lessen in de periode van 24 t/m 8 mei. De eerste les zal weer zijn op maandag 9 mei.
De privélessen en acupunctuurafspraken gaan door t/m vrijdag 29 april.
NB For the people at Estec the dates differ, as discussed in class and email.
De privélessen en acupunctuurafspraken gaan door t/m vrijdag 29 april.
NB For the people at Estec the dates differ, as discussed in class and email.
zaterdag, februari 26, 2011
Pushing Hands met Chen Zhonghua
Het onderstaande filmverslag van een pushing hands-privéles toont heel mooi de 'ziekte der Chinezen': altijd maar weer geheimhouden. Er worden zeker zinvolle en ware dingen los en apart van elkaar onderwezen maar er wordt nergens iets gezegd over het ene achterliggende principe.
Desalniettemin mooi om naar te kijken; Chen Zhonghua hoort zeker bij de Groten.
Desalniettemin mooi om naar te kijken; Chen Zhonghua hoort zeker bij de Groten.
maandag, januari 31, 2011
Erle Montaigue: no worries mate
Je kon voor hem zijn, je kon tegen hem zijn; maar je had wel een mening over hem. En dat hij veel voor onze kunsten heeft betekend staat buiten kijf.
De wereld is weer een markante verschijning armer geworden.
Tai Chi-zelfverdediging voor kinderen
Het zijn echte 'School van de Kraanvogel'-Tai Chi-lessen: dus veel interactiviteit, beheersing leren, gevoelig worden voor wat 'de ander' wil en voor wat jij daar zelf mee kunt, en dat alles onder de wijze begeleiding van 'sifu' Peter!
De leeftijden zijn heel divers, het hangt een beetje van het kind af natuurlijk. Maar voor meer informatie: kijk HIER of informeer bij Peter!
donderdag, januari 27, 2011
maandag, januari 10, 2011
donderdag, januari 06, 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
